Z pewnością warto zgłosić się do osoby, która posiada podwójne, pełne wykształcenie w obu kierunkach lub do zespołów oferujących interdyscyplinarne wsparcie. Dlaczego? Problemy z odżywianiem bywają związane z brakiem motywacji, wiedzy i umiejętności. Jednak najczęściej objadanie, lęk przed przytyciem, nieskończone próby odchudzania i ponowne tycie mają głębsze, emocjonalne podłoże. Jedzenie bywa substytutem bliskości, rozładowaniem napięcia, ucieczką, obroną przed depresją. Nastolatki z zaburzeniami jedzenia przeżywają trudności w relacjach z rodzicami i rówieśnikami. Psychodietetyka i dietocoaching stał się modny, dlatego powstało wiele krótkoterminowych kursów z tej dziedziny. Niestety dietetyk po kursie z psychodietetyki nie posiada wystarczających narzędzi diagnostycznych do psychologicznej oceny trudności pacjenta, ani leczenia. Psycholog/psychoterapeuta jeśli nie będzie posiadał wykształcenia w kierunku żywienia, nie może ułożyć odpowiednio zbilansowanej diety ani udzielać rad w tym zakresie. Przed pójściem do psychodietetyka warto pytać o kompetencje danej osoby lub instytucji.