Zaburzenia lękowe

Zaburzenia lękowe

Zaburzenia lękowe (nerwice) to grupa bardzo różnorodnych zaburzeń. Do zaburzeń lękowych należą: fobie, lęk paniczny, lęk uogólniony, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (dawniej nerwica natręctw), reakcję na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne, zaburzenia dysocjacyjne, zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (zaburzenia hipochondryczne). Leczenie zaburzeń nerwicowych trwa bardzo różnie. Fobie i lęk paniczny są zaburzeniami, które leczą się stosunkowo łatwo, natomiast zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne 2-3 lata. Długość leczenia zależy również od tego jak długo trwają objawy. Im dłuższy czas trwania symptomów tym dłuższy czas leczenia.

Czym jest lęk paniczny, napady paniki?

Lęk paniczny – (zwany jest również jako: zespół lęku napadowego, czy też lęk napadowy) jest to nagły, niespodziewany i gwałtowny atak paniki, który co prawda pojawia się przez dosyć krótki okres czasu (zazwyczaj nie dłuższy niż 30 minut), ale za to ma niezwykle silne natężenie. Towarzyszy mu wybitny strach, a wręcz poczucie nadchodzącej katastrofy. Lęk napadowy rozpoznaje się w przypadku gdy, w przeciągu miesiąca doszło do co najmniej kilku epizodów lęku, z objawami somatycznymi, w momencie gdy brak realnego zagrożenia oraz gdy napady pojawiają się konkretnej przyczyny.

Jakie są objawy lęku panicznego?

Podczas epizodu lęku napadowego, człowiek doświadcza skrajnie silnych, nieprzyjemnych objawów fizycznych takich jak: przyspieszone bicie serca, duszność, brak tchu, drżenie rąk i nóg, zawroty głowy, suchość w jamie ustnej, bladość, nudności, omdlenia, nadmierne uczucia gorąca, nadmierne pocenie się bóle w klatce piersiowej, skrócony oddech, uczucie dławienia się, płacz, czy też utrata kontroli nad sobą. Chory w tym czasie obawia się śmierci, tragedii, czy szaleństwa, może mieć również uczucie “obcości”.

Jakie są konsekwencje nieleczonego lęku napadowego?

Osoby, które często doświadczają tego typu lęku, mogą również odczuwać tzw. lęk antycypacyjny, czyli przewlekły “lęk przed lękiem”. Taki człowiek często z niepokojem wsłuchuje się w swoje ciało i szuka w nim zwiastunów nadchodzącego napadu niepokoju. W takim przypadku, osoba ta ma liczne obawy na temat tego, kiedy i gdzie znowu dopadnie go epizod lęku oraz traci zaufanie do ludzi w otoczeniu, świata, a nawet samego siebie . Boi się również wychodzić z domu, do przestrzeni publicznej, a w szczególności samotnego podróżowania/przemieszczania się. W takim przypadku, praca zarobkowa czy kontakty towarzyskie mogą być dosyć mocno ograniczone, co może niesamowicie obniżać komfort życia. Ludzie dotknięci lękiem napadowym często boją się, że zostaną osamotnieni, rozwiną choroby psychiczne, czy utracą zmysły.

Jak leczyć lęk napadowy?

Leczenie lęku napadowego w większości przypadków jest skuteczne i szybkie do wyleczenia. Badania pokazują, że najlepsze rezultaty widoczne są po zastosowaniu farmakoterapii oraz psychoterapii, polegającej na pomocy w zrozumieniu pewnych mechanizmów lęku oraz naukę odpowiedniego reagowania gdy się on pojawi.

Czym jest lęk uogólniony?

Lęk uogólniony – charakteryzuje się przewlekłym, nadmiernym uczuciem niepokoju, który zazwyczaj jest nieuzasadniony, lub nieadekwatnie nasilony w stosunku do sytuacji. Pojawia się bez wyraźnej przyczyny i wiąże się ze stanowczo zbyt częstym i intensywnym zamartwianiem się. Osoba taka, często rozmyśla o problemach i przewiduje najczarniejsze scenariusze, które mogą się wydarzyć. Niepokój jest irracjonalny i towarzyszy mu silne uczucie napięcia. aby zdiagnozować lęk uogólniony objawy muszą trwać co najmniej 6 miesięcy.

Jakie są objawy lęku uogólnionego?

Lęk uogólniony objawia się przede wszystkim z drażliwością, wzmożonym napięciem mięśni, drażliwością oraz bezsennością, przemęczeniem, problemami z pamięcią i koncentracją. Osoby dotknięte lękiem uogólnionym mogą również skarżyć się na: duszności, zawroty głowy, nudności, bóle w klatce piersiowej, bóle mięśni i głowy, epizody przyspieszonego bicia serca i suchość w jamie ustnej.

Jakie są konsekwencje lęku uogólnionego?

Codzienne problemy ze skupieniem się, zmniejszona koncentracja i problemy z pamięcią bardzo często, obniżają komfort życia i zmniejszają efektywność w pracy. Przewlekły stres prowadzi do obniżonej odporności na infekcje, a  przeciążony stresem organizm gorzej radzi sobie z chorobami. Objawy lęku uogólnionego mogą być trudne do zniesienia dla bliskich i negatywnie wpływać na relacje międzyludzkie. Bezsenność z powodu zamartwiania się prowadzi do przewlekłego zmęczenia i obniżonego nastroju.

Jak leczyć lęk uogólniony?

Najskuteczniejszą formą leczenia lęku uogólnionego jest połączenie farmakoterapii i psychoterapii oraz zmiana stylu życia: zwiększenie aktywności fizycznej i unikanie stresu. W przypadku odpowiednio dopasowanego leczenia, rokowania pacjentów są zazwyczaj dobre i prowadzą do złagodzenia objawów, a następnie do ich ustąpienia.